polscy
misjonarze
Obecnie w Papui Nowej Gwinei przebywa 75 polskich misjonarzy. Pracując za niewielką opłatą lub za darmo, księża, siostry oraz bracia zakonni nie tylko głoszą Słowo Boga, ale też posługują młodym i starszym ludziom, organizując zapasy paliwa i soli, nauczając dzieci oraz pomagając chorym.
Stosując polski know-how i sprzęt, misjonarze budują szkoły i szpitale, a teraz także uniwersytety. Są to szpitale wyposażone w sale operacyjne przystosowane do przeprowadzania przez chirurgów misjonarzy różnych operacji, także drogich i skomplikowanych. Tworzone są również polskie kliniki AIDS, w których leczone są matki zakażone HIV i ich niemowlęta, a także sierocińce (wyposażone w pościel z krakowskich targów) dla dzieci, które straciły rodziców z powodu AIDS.
Dla większości misjonarzy wyjazd do PNG to jednokierunkowa podróż z ich ukochanej Polski, spodziewają się oni bowiem spędzić całe swoje życie w tym tropikalnym kraju. Składając śluby ubóstwa, czystości oraz posłuszeństwa, mieszkają samotnie i w pokorze, a ich kontakt z rodziną, która została w ojczyźnie na drugim końcu świata jest jedynie sporadyczny.
Misjonarze dzielą przekonanie, że każdy człowiek, niezależnie od tego jak i gdzie żyje, zasługuje na podstawową opiekę zdrowotną, edukację oraz duchowe wsparcie, aby żyć długo i żyć pełnią życia - także dlatego, by wspomóc ekonomiczny rozwój swego kraju.
.
Wielokrotnie nagradzany reżyser Simon Target skupia się w swoim najnowszym pełnometrażowym dokumencie na życiu polskich misjonarzy w Papui Nowej Gwinei.
Nowy dokument „The Polish Missionaries” jest nagrany w języku angielskim i pidgin. Dostępne będą także wersje filmu z napisami w języku polskim, niemieckim oraz francuskim, a także wersja nagrana w języku polskim.
Confidential Summary
All information on this page is confidential, non-searchable and not for public distribution. Please do not share.
Misja
Przemierzanie mil między różnymi placówkami, walka z malarią, powodziami, trzęsieniami ziemi i ubóstwem ... to codzienne życie polskich misjonarzy w Papui Nowej Gwinei. Księża, siostry i bracia zakonni pracują ramię w ramię, aby pokonać biedę poprzez poprawę opieki medycznej oraz zwiększony dostęp do edukacji.
Papua Nowa Gwinea (PNG) to archipelag oszałamiająco pięknych tropikalnych wysp, położonych w południowo - zachodnim rejonie Oceanu Spokojnego, na północ od Australii. Należy do najmniej poznanych miejsc na Ziemi - niektóre z tamtejszych plemion dopiero niedawno po raz pierwszy miały kontakt z zachodnią cywilizacją. O różnorodności kulturowej tego kraju świadczy m.in. fakt, że w codziennej komunikacji używanych jest ponad 800 języków.
Od czasu odzyskania przez PNG niepodległości w 1975 roku, Australia oraz społeczność międzynarodowa ciężko pracuje, aby umożliwić temu młodemu narodowi odnalezienie się w XXI wieku. Wielu wierzących pracowników organizacji charytatywnych wciąż odpowiada na to wołanie o pomoc - większość z nich to chrześcijańscy misjonarze, wśród których liczną grupę stanowią Polacy.
Kraj obfituje w surowce naturalne. Choć jest zamieszkiwany przez siedem milionów kreatywnych i zaangażowanych obywateli, to i tak społeczeństwo zmaga się z upadającą gospodarką, problemami z transportem, ubóstwem oraz różnorodnymi chorobami. AIDS, gruźlica i malaria sprawiają, że śmiertelność w młodym wieku utrzymuje się wciąż na wysokim poziomie. Niestety dostęp Papuasów do edukacji jest ograniczony, szczególnie w odległych od stolicy rejonach, gdzie żyje większość mieszkańców.